به نام خدا
پاداش نصیحت مومن را دارد.
دعا کننده مورد مباهات خداوند می شود.
فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند.
از نیکان مردم -پس از ائمه ی اطهار- می شود.
مایه ی خرسندی خداوند عزّ و جل می شود.
مایه ی خوشنودی پیغمبر (ص) می گردد.
این دعا خوشایند ترین اعمال نزد خداوند است.
حساب او آسان می شود.
از کسانی خواهد بود که خداوند در بهشت به او حکومت می دهد.
این عمل مهمترین اعمال است.
باعث دوری غصه ها می شود.
دعای هنگام غیبت بعتر از دعای هنگام ظهور امام زمان علیه السلام است.
این دعا تمسک به ثقلین -کتاب و عترت- است.
چنگ زدن به ریسمان الهی است.
سبب کامل شدن ایمان است.
مانند ثواب همه ی بندگان به او میرسد.
تعظیم شعائر خداوند متعال است.
درجات او در بهشت بالا می رود.
به بالاترین درجات شهدای روز قیامت نائل می شود.
رستگاری به سبب شفاعت فاطمه زهرا (س) را در پی دارد.
منبع:
مکیال المکارم، ج 1، ص 351 ، ترجمه ی سید مهدی حائری قزوینی
برای اطلاعات بیشتر به "موعودنامه مجتبی تونه ای " مراجعه نمایید.